Het
Bucegigebergte bevindt zich in midden-Roemenië, ten zuiden van de stad
Brașov. Dit gebergte is onderdeel van het Carpathiangebergte dat
zes verschillende Europese landen beslaat. Het Bucegigebergte is een
populaire toeristische trekpleister vanwege de schoonheid van het
natuurlandschap. Op de hoogvlakte van Bucegi is er een grote rots (8
meter hoog en 12 meter breed) dat de Grote Bucegi-sfinx (verwijzend
naar de Grote Sphinx van Gizeh) of Roemeense Sfinx wordt genoemd, dat
vaag op een menselijk gezicht lijkt wanneer men deze van de zijkant
aanschouwt. (Zie de afbeelding hier rechts.)
Er is tevens een andere rotsformatie die men Babele noemt, wat "de oude vrouwen" betekend. De huidige vormen van de Sfinx en Babele worden toegeschreven aan erosie door wind en regen. Maar zou het mogelijk kunnen zijn dat deze sfinx er ooit zoals een volledig realistisch gezicht uit zou hebben gezien, dat door erosie tot in haar huidige staat zou zijn vervormd?
In het gebied zijn er tevens verschillende grotten en spelonken. De Roemenen geloofden dat het Bucegigebergte het Kogainongebergte zou zijn uit land vervlogen tijden. Roemeense legendes vertellen over Zalmoxis (ook bekend als Zamolxis in Roemenië): de oppergod van de Daciërs (de voorouders van de Roemenen), die in een grot zou hebben gewoond in het Kogainongebergte.
Oude Griekse geschiedkundigen en filosofen kenden de Daciërs
als Geta (meervoud: Gatea). In boek 4 van zijn "Historiën"
noemde de Griekse geschiedkundige Herodotus het goddelijke wezen
Zalmoxis, die van oorsprong een menselijke slaaf zou zijn geweest; In
zijn dialoog "Charmides" schreef de filosoof Plato dat hij
een grote heelmeester was die een holistische benadering nam voor het
genezen van lichaam en ziel (psyche); En volgens de Griekse
geschiedkundige, geograaf en filosoof Strabo (63 v.Chr - 24 n.Chr),
trok hij zich terug in een grot om de orakels te raadplegen. (Bron:
www.montania.ro.)
Vrij vertaald van een citaat op Wikipedia:
"Herodotus beweert dat Zalmoxis oorspronkelijk een menselijk wezen was, een slaaf die de Thraciërs tot zijn geloof bekeerde. De Grieken van de Hellespont en de Zwarte Zee vertellen dat Zalmoxis een slaaf van Pythagoras was, zoon van Mnesarchos, op het eiland van Samos. Na zijn bevrijding vergaarde hij een grote rijkdom en, eenmaal rijk, terugkeerde naar zijn thuisland. Thraciërs leefden eenvoudige zware levens. Zalmoxis leefde onder de wijsten van de Grieken, zoals Pythagoras, en was ingewijd in het Ionische leven de de mysteriën van Eleusis. Hij bouwde een bankethal en ontving de hoofdmannen en zijn landgenoten aan een banket. Hij leerde dat zijn gasten als hun nakomelingen nooit zouden sterven, maar in plaats daarvan naar een plaats zouden gaan waar ze eeuwig konden leven in volmaakt geluk. Hij groef toen een ondergronds verblijf. Toen het klaar was verdween hij uit Thracië, drie jaar levend in zijn ondergronds verblijf. De Thraciërs misten hem en weenden, vrezend dat hij dood zou zijn. In het vierde jaar kwam hij terug onder hen en vandaar dat ze geloofden wat Zalmoxis hen had verteld."
Het controversiële boek "Transylvanian Sunrise
(2009)", door Radu Cinamar en coauteur Peter Moon, verhaald over
een ontdekking van een anomalie onder de zogenaamde Roemeense Sfinx
van het Bucegigebergte in het jaar 2003, gedaan met behulp
satelliettechnologie. Volgens het boek was het het Pentagon gelukt om
een verbond aan te gaan met de meest geheime afdeling van de
Roemeense inlichtingendienst (die gekend zou zijn onder de naam
"Department Zero"), door middel van de hoogste niveaus van
de Vrijmetselarij.
De volgende details komen van een artikel (met informatie uit
"Transylvanian Sunrise") van de website: humansarefree.com:
Gezamenlijk
zouden de Roemenen en de Amerikanen de geheime technologie van het
Pentagon hebben gebruikt om een holle ruimte binnen te dringen in een
berg die anders ontoegankelijk zou zijn voor mensen. Wat er
uiteindelijk ontdekt werd was een grote zaal die men de "Grote
Galerij" noemde, die volmaakt verlicht was zonder enige
zichtbare lichtbron. De Amerikaanse wetenschappers waren het er over
eens dat het materiaal van de muur van de Grote Galerij een
mysterieuze combinatie was van organische en anorganische materie. De
galerij leidde naar een kleinere koepelvormige kamer met een
energieschild dat men de "Projectiekamer" noemde, dat
reusachtige stenen tafels en schijnbaar zeer geavanceerde
technologie, achtergelaten door een vergevorderde beschaving. (Zie de
afbeelding rechts, en klik hier voor
een grotere afbeelding.)
Hun kromming volgend, stonden vijf reusachtige tafels opgesteld
tegen de rechtse en linkse muren van de kamer, ieder 2 meter in hoogte.
Vanwege de grootte wordt vermoed dat de mensen die deze apparatuur
gebruikten tevens heel groot zouden moeten zijn, als reuzen. Volgens de
(tegenwoordig opgeheven) Romeense krant Ziarul, zouden er
inderdaad reusachtige skeletten gevonden zijn in Roemenië, zo'n 20 jaar
gelden, in een heuvel van de stad Scaieni, die meer dan 2.4 meter lang
zouden zijn. (Meer vondsten van restanten van reuzen in het hoofdstuk: "De reuzen".)
Nauwkeurig ingeslepen beeltenissen, algemene symbolen (zoals driehoeken
en cirkels) en verschillende tekens van een onbekend schrift en letters
die op spijkerschrift leken waren gevonden in het tafelblad, die een
fluorescerend licht hadden, in verschillende kleuren stralend, en
verschillend voor elke tafel. De tafelbladen waren bedekt met een
donker, glazig materiaal. Op sommige tafels lagen objecten die eruit
zagen als technisch gereedschap. Vele van deze gereedschappen hadden
witte transparante draden die verbonden waren met glanzende vierkante
dozen die op de vloer stonden. Men kon zien dat lichtpulsen
circuleerden door de lengte van de draden.
Een holografische projectie van volmaakte driedimensionale
beelden (met een hoogte van bijna 2,5 meter) werd automatisch
geactiveerd wanneer iemand de tafel naderde. Het toonde aspecten van
een bepaald wetenschappelijk vlak, waaronder natuurkunde, kosmologie,
astronomie, architectuur, technologie, biologie en zelfs religie. De
projecties konden veranderd worden door de tekens aan te raken op de
oppervlakte van de tafels.
Er was een podium-achtig gebied in
het midden van de kamer waar een apparaat was waarvan wetenschappers
speculeren dat het een apparaat zou kunnen zijn om verschillende
hersenfuncties te versterken.
Hiernaast was er een
bedieningspaneel met geometrische symbolen in verscheidene kleuren.
In het midden van het paneel waren er twee schuifhefbomen en
hierboven een rode knop. Een hologram maakte duidelijk wat het doel
van de knop was. Het liet een afbeelding zien van de het
Carpathiangebergte, zoals gezien van 25 km erboven, waaraan men kon
zien dat de laaglanden en de vlakte overspoeld werd met
water.
Achter dit bedieningspaneel was een vierkant voetstuk
van ongeveer 3 vierkante meter waarop een kruik stond dat een zeer
fijn wit poeder bevatte. De onderzoekers kwamen er achter dat dit
poeder monoatomisch goud was met een hoog puurheidsgehalte en met een
onbekende kristalstructuur. (Volgens Dr. Cottrell zou de Ark van het
Verbond voor zijn werking monoatomisch goud benodigd hebben gehad.
Zie het hoofdstuk: "De
Ark van het Verbond".)
In het midden van het
vierkant, achter de kruik, was een reusachtige koepel dat hologrammen
projecteerde. Het liet de hoofdaspecten van het verleden van de
mensheid zien, vanaf haar begin. Volgens de beelden die geprojecteerd
werden door het hologram zou 90% van de officiele gescheidenis van de
mensheid onjuist zijn en de meeste archaeologische theorieën zouden
onjuist zijn; De dinosauriërs stierven niet uit 65 miljoen jaar
geleden (Zie het hoofdstuk: "Reusachtige beesten"),
en de oude continenten van Atlantis en Lemurië
hadden daadwerkelijk bestaan.
In de kamer aan de
tegenovergestelde kant van de rij tafels waren tevens drie
mysterieuze tunnelgaten waarvan geloofd wordt dat ze zouden leiden
naar de Binnenaarde, Tibet en Gizeh (Egypte).
Volgens het boek
zou de Roemeense regering hebben besloten om de ontdekking openbaar
aan te kondigen, maar werden bedreigd door het Amerikaanse
presidentschap. De officiële openbaring van Roemenië zou
fotografisch bewijs en al het andere hebben verstrekt voor een
volledige opheldering. Toonaangevende wetenschappers en onderzoekers
van de hele planeet zouden zijn uitgenodigd voor diepgaande studies.
De officiële reden die de U.S. aanvoerde was om geen paniek in de
wereld te veroorzaken.
De werkelijke reden zou heel anders kunnen zijn, en misschien
zou deze dezelfde kunnen zijn waarom het bestaan van UFO's bijna
altijd in de doofpot werd gestopt; Krijgsmachten streven altijd om
koplopers te zijn in technologische vorderingen, om technologie te
hebben, en dus wapens, die andere landen (die mogelijke tegenstanders
kunnen zijn in de toekomst) niet hebben, en vandaar hun laatste
wapens altijd topgeheim zijn. Dit is waarschijnlijk waarom de
operatie in de doofpot werd gestopt ondanks het zeer overtuigend
bewijs zou zijn geweest van de werkelijke geschiedenis van de wereld
die slechts naar voren werd gebracht door helderzienden zoals Edgar
Cayce. Vanwege de ogenschijnlijke ruimtevaarttijdperk-achtige
technologie in de kamer, wordt vaak ondersteld dat degenen die deze
apparaten bedienden wel buitenaardse wezens geweest moesten zijn, en
was dus meer olie op het vuur voor de Ancient Astronaut-hypothese,
maar als je bekender bent met Edgar Cayce's details over Atlantis zou
je echter denken dat ze Atlantiërs geweest moesten zijn.
Het
is toegeven is een ongelooflijk verhaal, en het klinkt alsof het pure
fantasie of sciencefiction is. Alhoewel het boek een hit was voor
degenen die geïnteresseerd zijn in mysteriën en het paranormale, is
het grotendeels weerlegd omdat niet een enkel stukje hard bewijs werd
geleverd door de schrijvers om de uitzonderlijke ontdekking te
bewijzen. Hoe dan ook bevestigde Dr. Douglas James Cottrell - één
van de bekendste gedocumenteerde helderzienden van Canada - echter in
grote lijnen de aanwezigheid van de eeuwenoude technologie in dit
gebied, tijdens een sessie die hoogstwaarschijnlijk gehouden werd in
het jaar 2016.
Volgens Dr. Cottrell waren de mensen van de
grot één van de groepen Atlantiërs die een toevluchtsoord zochten
in andere delen van de wereld. (Er waren grote opschuddingen voor de
tweede
vernietiging). Eerst werd de grot gebruikt voor de opslag van
eten, toen voor andere voorwerpen die gebruikt werden om iets in
kaart te brengen (het gebied?), vervolgens als ontmoetingsplaatsen
voor regeringsbestuur. Dit zou gebeurd zijn gedurende de tijdspanne
van 10,500 v.Chr, en is de tijdspanne is tevens de tijd waarin
volgens Dr. Cottrell en andere helderzienden de Grote Piramide zou
zijn gebouwd voor de tijd van tweede vernietiging van Atlantis. Ze
werden tevens gebruikt als schuilplaats voor de grote beesten die
gedurende die tijd op de Aarde rondzwierven (dinosauriërs).
De
apparatuur of machines werden aangestuurd door middel van de energie
rond de handen, dat de aura genoemd zou kunnen worden (aangezien er
momenteel geen duidelijker begrip hier voor is). Het gebruikte de
trilling, de elektrische lading van het menselijke lichaam.
Beschrijvingen van de Atlantische kamers en machines werden door
auteur Lobsang Rampa in zijn boeken genoemd.
Het is mogelijk
dat hier Rampa's boek: "Cave
of the Ancients (1963)" mee werd bedoeld. Geciteerd van
pagina 163 en vrij vertaald naar het Nederlands:
"Dat apparaat, Lobsang," zei mijn Gids, "werkt door middel van de kracht van de menselijke aura. Je denkt aan het draaien en je aura zet een werveling over naar het ding, waardoor het gaat draaien."
Dr. Cottrell bevestigde tevens
dat de mensen die de grot in gebruik namen vrij groot waren, en zij
die in de oudheid leefden hadden in het bijzonder een hogere
trillingsfrequentie en een grotere energiestroom. (Bron: "Dr.
Douglas James Cottrell: The Bucegi Mountains - An Ancient Base?".)
